|
Ο ΤΕΤΡΑΠΥΡΗΝΟΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ INTEL CORE 2 EXTREME QX7600. ΤΑ ΠΡΩΤΑ TEST ΣΤΗΝ VISION STUDIO COMPUTERS. ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ.
Ας πούμε πρώτα με λίγα λόγια όλα τα συμπεράσματα που βγάλαμε βλέποντας τον νέο επεξεργαστή για αυτούς που βαριούνται να διαβάσουν και θα πάνε κατ’ ευθείαν να δουν τα αποτελέσματα των δοκιμών. Λοιπόν η Intel έβγαλε τον τετραπύρηνο επεξεργαστή, ο οποίος αποτελείται από δύο διπύρηνους επεξεργαστές Conroe. Συνεπώς, αυτός ο επεξεργαστής μπορεί να εξασφαλίσει την τριπλάσια ταχύτητα στα προγράμματα που έχουν τη βελτιστοποίηση προς Multithreading. Αλλά στα προγράμματα χωρίς αυτήν την βελτιστοποίηση (παραδείγματος χάριν, 99% των παιχνιδιών που κυκλοφορούν αυτήν την στιγμή), η ταχύτητά θα παραμείνει στο επίπεδο Conroe.
Τώρα ας δούμε το νέο CPU πιο αναλυτικά. Κατ’ αρχήν λέγεται Core 2 Extreme QX6700, υποστηρίζει το Socket 775, και θεωρητικά πρέπει να είναι συμβατός με την μεγάλη γκάμα των μητρικών πλακετών. Και αν και σύμφωνα με τις επίσημες πληροφορίες της Intel αυτός ο επεξεργαστής μπορεί να εργαστεί μόνο στο chipset I975Χ, δεν αμφιβάλλουμε, ότι σύντομα οι κατασκευαστές θα δηλώσουν για την υποστήριξη αυτού του μοντέλου με το chipset P965 καθώς και με την νέα έκδοση του nForce Intel Edition. Δεν αποκλείουμε επίσης ότι τον QX6700 θα υποστηρίζουν και κάποια άλλα chipset. Για την σωστή λειτουργία του επεξεργαστή χρειάζεται η τροφοδοσία της μητρικής πλακέτας σύμφωνα με τις προδιαγραφές VRM 11, και υποστήριξη από την πλευρά του BIOS.
Πιο είναι το νόημα της αναβάθμισης των προσωπικών υπολογιστών σε επίπεδο των τετραπύρηνων επεξεργαστών; Η μεγαλύτερος στόχος είναι η αποτελεσματικότερη επεξεργασία των εφαρμογών με χρήση των πολυμέσων καθώς επίσης των εφαρμογών που ανήκουν στην κατηγορία της διασκέδασης. Όμως μία τέτοια αναβάθμιση χρειάζεται την υποστήριξη του Multitasking και Multithreading από τις ίδιες τις εφαρμογές και όχι μόνο από το επίπεδο του υλικού. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι μόνο η αρχή της αναβάθμισης. Το δεύτερο μέρος θα ακολουθήσει με τις νέες εφαρμογές οι οποίες θα ΄μπορούν να χρησιμοποιούν όλες τις δυνατότητες ενός τατρεπύρηνου επεξεργαστή.
Intel Core 2 Duo Extreme QX6700 περιέχει 4 ανεξάρτητους πυρήνες πάνο σε μία βάση με 8 MB Cache L2 (4 ΜΒ πάνω σε κάθε ζευγάρι των πυρήνων). Αυτό επιτρέπει στον επεξεργαστή να δέχεται τέσσερις ανεξάρτητες ροές των δεδομένων και εντολών και να αυξήσει την παραγωγικότητα του συστήματος (με την προϋπόθεση ότι το λογισμικό υποστηρίζει την κατάλληλη τεχνολογία).
Στις δοκιμές χρησιμοποιήσαμε τις μητρικές πλακέτες Intel D975XBX2 ("Bad Axe") και την ASUS P5W64 WS Pro (και οι δύο με chipset i975X).
Είναι αξιοπρόσεκτο, ότι η εμφάνιση του επεξεργαστή QX6700 εμφανίστηκαν μόνο τρεις μήνες μετά από την παραγωγή του πυρήνα ConroeAllendale.
Ένα τόσο υψηλό ρυθμό ανάπτυξης εξηγείται από το γεγονός ότι οι δεδομένοι επεξεργαστές αναπτύχθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα. Ακόμα στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης του πυρήνα Conroe στις προδιαγραφές του υπήρχαν οι απαιτήσεις για την τοποθέτηση των δύο διπύρηνων πυρήνων Conroe πάνω σε έναν επεξεργαστή. Η μικρή κατανάλωση ενέργειας του Conroe επιτρέπει στον τετραπύρηνο επεξεργαστή να λειτουργήσει μέσα στα όρια των 150 W (οι επίσημες πηγές λένε για τα 130 W).
Τέτοια προσέγγιση στην ανάπτυξη των διπύρηνων επεξεργαστών συνεχίζει την παράδοση της Intel. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο εμφανίστηκαν οι επεξεργαστές Smithfield και Presler. Ο Presler έχει δύο πυρήνες Cedar Mill, λειτουργεί με τεχνολογία 65νμ και μέχρι τώρα ήταν ο μοναδικός επεξεργαστής ικανός να εκτελεί 4 ροές των εντολών ταυτόχρονα επειδή ο κάθε πυρήνας του υποστήριζε το HyperThreading. Έτσι θα έχει πολύ ενδιαφέρον να τον συγκρίνουμε με το Core 2 Extreme QX6700.
Όπως βλέπουμε η εσωτερική συχνότητα του QX6700 είναι 2,66 GHz, FSB 266 MHz (1066 MHz Rated FSB) και βέβαια Multiplier = 10. Cache L2 είναι 8 Mb (2 х 4 Mb) και η τάση βρίσκεται ανάμεσα στα 1,25 και 1,35 Volt ανάλογα με το stepping.
Οπτικά ο νέος επεξεργαστής δεν διαφέρει πολύ από τους «συνεργάτες» του. Η μπροστινή μεριά είναι ίδια (διαφέρει μόνο το όνομα του μοντέλου) και από πίσω μπορείτε να αναγνωρίσετε τον Kentsfield που έχει την δικιά του τοποθέτηση των πυκνωτών.
Από τα αριστερά προςτα δεξία: Kentsfield, Conroe, Presler, Gallatin και Prescott 2M
Μεγάλη εικόνα:
Θα αφήσουμε για λίγο τον Kentsfield και θα δούμε την γενική προσέγγιση της Intel προς την αύξηση της παραγωγικότητας των CPU της. Μετά από την ανεπιτυχής προσπάθεια με την αρχιτεκτονική NetBurst, η οποία απαιτούσε την δραματική αύξηση του FSB η Intel άλλαξε την πολιτική της και έβγαλε την αρχιτεκτονική της νέας γενιάς - Core 2 Duo. Αυτή η τεχνολογία εξασφαλίζει την επαναστατική αύξηση της παραγωγικότητας με πολύ μικρή κατανάλωση ενέργειας. Τα Core 2 Duo έχουν πολύ μεγάλη δυνατότητα για Overclocking (μέχρι 3.4 – 3.6 GHz όπως έδειξαν τα πειράματα). Αυτό το γεγονός επιτρέπει στην Intel να βγάζει εύκολα τα νέα CPU ακόμα για δύο χρόνια μέχρι να φτάσουν στην τεχνολογία παραγωγής των CPU με 45νμ. Όμως οι γενικές τάσεις του κλάδου των υπολογιστών απαιτούν τους παράλληλους υπολογισμούς. Συνεπώς, ο κύριος στρατηγικός στόχος της Intel αποτελείται στην ανάπτυξη των πολυπύρηνων επεξεργαστών.
Σήμερα η άποψη για τους πολυπύρηνους επεξεργαστές δεν είναι οριστική. Από μία πλευρά υπάρχουν πολύ λίγα προγράμματα τα οποία υποστηρίζουν αυτήν την τεχνολογία. Έτσι βγαίνει ότι ο τελικός χρήστης δεν χρειάζεται τους πολυπύρηνους επεξεργαστές. Αλλά από την άλλη ο διπύρηνος επεξεργαστής εξασφαλίζει την πιο βολική λειτουργία στα Windows και στα άλλα λειτουργικά συστήματα. Σύμφωνα με την προσωπική εμπειρία αυτή η αλλαγή είναι αρκετά αισθητή. Συνεπώς μπορούμε να σας συστήσουμε ακριβώς τους πολυπύρηνους επεξεργαστές.
Έτσι λοιπόν μπορούμε να αναμένουμε την αύξηση της ποσότητας των πυρήνων σε έναν επεξεργαστή. Νομίζω πως αυτό θα συμβεί στο 2008-2009 όταν η Intel θα ξεκινήσει την τεχνολογία 45 νμ και θα παρουσιάσει την νέα αρχιτεκτονική των επεξεργαστών. Έτσι η αύξηση της παραγωγικότητας γίνεται με δύο κατευθύνσεις: αύξηση της παραγωγικότητας της αρχιτεκτονικής (δηλαδή του πυρήνα) και η αύξηση της ποσότητας των πυρήνων πάνω σε έναν επεξεργαστή.
Νομίζουμε πως αυτά τα χρόνια θα αποτελέσουν την εποχή της άνθισης των πολυπύρηνων επεξεργαστών. Η βελτιστοποίηση των εφαρμογών προς Multithreading θα γίνει η απαραίτητη προϋπόθεση στην ανάπτυξη των εφαρμογών και η μονοπύρηνοι επεξεργαστές απλά θα εξαφανιστούν. Επίσης του χρόνου θα βγουν τα Windows Vista, τα οποία θα υποστηρίζουν κανονικά και το Multithreading και το Multitasking.
Όπως έχουμε αναφέρει νωρίτερα η σημερινή ποσότητα των εφαρμογών που υποστηρίζουν το Multithreading είναι αρκετά χαμηλή. Τέτοιες εφαρμογές πιο συχνά συναντιούνται στην επεξεργασία 3D-γραφικών, κωδικοποίηση της ροής των ψηφιακών δεδομένων (ήχος και εικόνα), συμπίεση δεδομένων (archivers) καιστην επεξεργασία εικόνων. Από αυτές τις εφαρμογές θα αρχίσουμε τις δοκιμές του νέου επεξεργαστή Core 2 Extreme QX6700. Θα δούμε όμως πρώτα της δυνατότητες του για επιτάχυνση.
Επιτάχυνση και Θερμότητα
Επειδή ο Kentsfield αποτελείται από δύο διπύρηνους πυρήνες Conroe είναι κατανοητό ότι οι δυνατότητες του για overclocking δεν θα υπερβαίνουν τις αντίστοιχες δυνατότητες του Conroe. Με λίγα λόγια μπορούμε να πούμε ότι το τεχνολογικό όριο της επιτάχυνσης βρίσκεται κοντά στα 3,5 GHz.
Έτσι αποδείχθηκε: η ανώτατη σταθερή εσωτερική συχνότητα του δικού μας επεξεργαστή βγήκε στα 3,45-3,5 GHz με την αερόψυξη (Cooler Gigabyte G-Power). Σε αυτήν την περίπτωση αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ο επεξεργαστής ξεκίνησε επιτυχώς στη συχνότητα 3.66 GHz, αλλά η σταθερή λειτουργία του ήταν αδύνατη λόγω της πολύ υψηλής εκπομπής θερμότητας.
Σχόλια
|
